خوش رفتاری شهید از کوچکی زبان زد خاص و عام بود. او دارای قلبی مهربان و حساس بود و با خویشان به خصوص پدر و مادر و برادران و خواهران خود، بسیار خوش برخورد بود. استعداد زیادی در انجام کارهای فنی داشت به طوری که جوشکاری، نجاری و کارهای تعمیراتی را به سرعت یاد گرفت و به خاطر انضباط و دقت در انجام کار، همیشه مورد تشویق قرار می گرفت.
وی در سال 1353 با دختر دایی خود ازدواج کرد که ثمره این ازدواج یک پسر و چهار دختر بود. او خدمت خود را از ارومیه آغاز کرد و سپس به تیپ زرهی شیراز انتقال یافت و مدتی بعد نیز به لشکر 92 زرهی اهواز منتقل شد و پس از آن راهی لشکر 88 زاهدان گردید و تا زمان شهادت در آن لشکر حضور داشت.
ابراهیم از ابتدای جنگ تا زمان شهادت، به مدت 7 سال در مناطق نبرد حضور داشت.
او در آخرین مرخصی که به فسا رفته بود، به دیدار یکایک دوستان و آشنایان رفته و حلالیت طلبید و با این که با تمدید مرخصیش موافقت شده بود و چند روز به اتمام مرخصیش باقی مانده بود اما شوق پیوستن به همرزمان. آرام و قرارش را سلب کرده و به منطقه نبرد رفت.
سرانجام آن شهید گرانقدر در یک عملیات شناسایی در منطقه سومار که به عنوان فرمانده تانک بود، به خاطر خطرناک بودن موقعیت، تمامی نیروها و خدمه را از تانک خارج نموده و خود به شناسایی موقعیت پرداخت و ناگهان مورد اصابت ترکش خمپاره قرار گرفته و در تاریخ 1366/04/27به جمع همرزمان آسمانی اش پیوست.
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط: زندگی نامه شهدای انقلاب، ،